Ncumincia la matina de von'ora
e sbatti l'ovi 'nzème a la farina;
smena la pasta su la spianatora,
tira la perna ma non troppu fina.
Fa su 'n sughittu co' li pummidori,
mittice lu maiale e lu vitellu,
de puju le rigaje, co' l'odori:
fallu vujì, ché venga rusciu e bellu.
Prepara pure ‘n po’ de vesciamella,
gratta 'n piattu de casciu parmigianu,
ne serve tantu, mica 'na jumella,
lessa la pasta ch'hi tajatu a manu.
Mo' pija 'n sodu e spannice la pasta,
'ccuniscila de sugu e barzamella,
'ncasciala vene, tantu che je vasta,
e rfa' per ogni stratu 'sta truella.
Quanno che n'hi 'mmuchiati su tre dita
e le materie hi usatu tutte quante,
de casciu e besciamella 'na ccunnita
la crosta te farrà bella croccante.
'Nforna lu sodu e daje quasci 'n' ora,
vedrai se che pasticciu che verrà:
la parte sopre quasci te se dora
e lu profumu te farrà sogna'.
Quanno ‘rrii a 'ssu puntu sarra' cotti,
tu cacciali e falli 'n po' sfredda',
dentro lu sodu tajali a quadrotti;
facce li piatti : è ora de magna'.
Un pastu che te rrempie core e panza,
un piattu ch'è fra li più prilivati;
e non te preoccupa' se te ce 'vvanza,
ché quasci so' più boni rescallati.
“Nòa” del mese di luglio 2011
|